MANNESMAN GREVLERİ

MANNESMAN BORU FABRİKASI GREVİ 1965

TÜRK-İŞ VE SUSKUNLUĞU  

İzmit'te1955 yılında kurulan MANNESMAN adında gözde bir kuruluş olan bir boru fabrikası vardı. 

*Sümerbank, ve **Seka ( kâğıt fabrikası) bu kuruluşun küçük ortaklarıydı. Alman'lar ise büyük ortaktı.

Alman Metal İşçileri Sendikası da (IGM) Alman sermayesi içindeki hisseleri nedeniyle ortaktı.  

 

Boru fabrikası, uzun yıllar "tekel" durumunda olan bir sanayi kuruluşu olarak ülke ekonomisine  uzun süre katkıda bulundu. Doğru söylemek gerekirse bu işletmede, uzun yıllar üretim şahâne, kârlılık ise en üst düzeydeydi... 

Bu fabrika, yeni kurulan boru fabrikalarının birçoğunun kuruluşuna örnek teşkil etti, kurucular veya işletmecilerine fikir bakımdan faydalar sağladı. Bazı kuruluşlar ise bu buradan yönetici ve usta transferi yaptılar.

MADEN-İŞ Sendikasına bağlı bu fabrika yetkilileri ile sendika arasında 1965 yılında yapılmak istenen toplu iş sözleşmesinde anlaşma sağlanamadı. Sağlanamadı değil sağlanmadı. Sümerbank devlet işletmesi olduğu için işin içine Demirel iktidarının siyaseti girdi. 

Çalışmalar yasalar uyarınca tüm kademelerden geçirildi. 

Grev kararı alındı...

O yıllarda Sendika olarak Türk-İş üyesi olduğumuz için üst kuruluş olarak Genel Başkan Seyfi Demirsoy ve yönetimi, devam eden prosedür hakkında bilgilendirildi.

İzmit'te bir sinema salonu kiralandı, üyelerin tamamının katıldığı bu toplantıda salon ağzına kadar dolmuştu. Toplantı açılışı yapıldı önce on kadar işçi konuştu. Çalışmalarından, üretimden, işyerinin kârlılığından ve ücretlerinin düşüklüğünden bahsettiler. 

Daha sonra Genel Başkan Kemal Türkler konuştu.

Mannesman işçilerini tam olarak bilgilendirdi. 

Grevin uzayabileceğini, grev disiplini, nöbetleri, birlik beraberlik gibi konuları anlattı.
Toplantı çok coşkulu geçti, Genel Başkanın konuşmaları sık, sık alkışlarla kesildi.

Türk-İş Yönetimi bu toplantıya 1. Bölge Temsilcisini göndermişti. 

İ. Topkar

1. Bölge Temsilcisi İsmail Topkar'dı. İsmail Topkar aynı zamanda Petrol-İş Sendikasının genel sekreterliğini yapıyordu.
Topkar iyi giyimli, çok kibar ve çok yakışıklı bir sendikacıydı. Sanki önemli bir filmin galasına gelmiş başrol oyucusu görünümündeydi. Düzgün hitabet ve etkileyici bir konuşma yaptı. Belli ki işçilerin konuşmalarından çok etkilenmişti. Konuşmasının sonunda, "Kemal Türkler bu grevi hemen başlatmalısın, grev kaç gün, kaç ay, kaç yıl sürerse sürsün. Türk-İş bu işçinin ve sendikanın arkasındadır" dedi.

Mannesman Grevi, toplantıdan iki veya üç gün sonra çok görkemli biçimde başladı. O yıllarda sendikal çalışmaların çıraklığını yapan ben Silahtarağa Merkez Şube Başkanı olarak oradaydım... 

Hüseyin Ekinci

1. Bölge Temsilcisi vasıtası ile esip gürleyen, vaatlerde bulunan Türk-İş, yine sessizliğe gömüldü. Ne bir mesaj, ne bir pankart, ne bir grev ziyareti hiç bir şey yapmadı. 

TÜRK-İŞ Yönetimi yine üyesi sendikayı ve işçileri yalnız bırakmıştı...

Anlaşılır gibi değil. 

Demek oluyor ki huylu huyundan vazgeçmiyor...

 

TÜRK-İŞ 1964 yılında da Silahtarağa'da kurulu Sungurlar Fabrikası grevinde de üyesi bu sendikayı yalnız bırakmıştı...